Politics’ Black Box جعبه سیاه سیاست

دو وزیر- دو دولت- یک نوع سیاست

در اولین روزهایی که اقای دکتر پزشکیان به عنوان وزیر بهداشت و درمان کار خود را -بعد از مجلس معارفه ای غیر متعارف که بروشنی عنوان کرده بود که سیاست نمیداند و هنر او در بیل زدن است -در دولت اصلاح طلب اغاز کرد مطابق عادت مالوف وزرا - خصوصا در وزارت بهداشت و درمان - خواستار تحول اساسی در ارائه خدمات بخش سلامت و اموزش پزشکی گردیدو از انجا که تجربه سالها مدیریت دانشگاه استانی را در کارنامه خود داشت- و از قضا جزو روسای موفق دانشگاههای علوم پزشکی در نوع خود محسوب میشد- اصلی ترین مشکل ارائه خدمات را که تصمیم به حل ضربتی ان در سطح کشور گرفته بود اینگونه عنوان کرد :چنازه های مردم در بیمارستانها باقی می ماند بعد از این هیچ بیمارستانی حق نگهداشتن جنازه هابه دلایل مالی از جمله نداشتن تصویه حساب را ندارد و باید سریعا به ورثه تحویل شود.در این راستا ایشان مهمترین معاونت برنامه ریزی وقت یعنی معاونت توسعه مدیریت و منابع را که میبایست به رسالت حود یعنی توسعه دانش و مهارتهای مدیریت کلان-خرد و توسعه و تکامل سازمان و توسعه منابع انسانی و غیره مرتبط باشد مسئول رتق و فتق این دستور وزارتی یعنی غیره غیر مرتبط کرد و البته اگر چه انچه حاصل امد هیچگاه گزارش نشد اما انچه درادامه اینگونه سیاستگزاری برای کشور حاصل شد نه تنها چیزی بر داشته ها نیافزود بلکه میزان متنابهی از ان کم کرد.حاصل وضعیتی بود که انها که در جایگاه کمیسیون بهداشت و درمان مجلس اصلاح طلب دست ایشان را از ریاست دانشگاه تبریزگرفتند و بر تخت وزارت نشاندنددرنیمه راه فهمیدند که چه کرده اند و در پایان راه حاضر نبودند به شهادت خودشان جلسه ای را با شنیدن سخنان ایشان به سر اورند. واقعیت ان بود که در نظامی که علت های ریشه ای مشکل در نظام علی خود دارد از این قبیل مشکلات فراوان است که کمترین ان میتواند موضوع مطرح شده باشد. طبیعی است که ریشه ها را باید در فلسفه سلامت و تامین اجتماعی حاکم- نا کارامدی نظام اقتصادی و نظام تامین و تخصیص منابع مسلط-تسلط نظام تاراج "اسپویل -وبری معکوس"در مدیریت بخش به تبع از مدیریت کشورو فقدان حاکمیت واقعی دولت و غیره جستجو کرد و البته صدها محصول معوج حاصل ان ریشه ها است و بهترین شاهد ان همین ماجرا است.
- . گفتیم تا شاهدی برای وزیر جدید بهداشت و درمان اورده باشیم که بهداشت مساجد را اولویتی خاص بخشیده است. اگر جه بهداشت مساجد لازم است اما بهداشت همه محیطهای عمومی دیگر هم شاید با اهمیت بیشتری لازم است چون سطح تماس بیشتری با جمعیت هدف مستقیم و غیر مستقیم پیدا میکنند. بنده توصیه میکنم که ایشان تنها یکبار( و نه بیشتر که وظیفه وزیر این نیست) سری به اسلامشهر بزنند تا معنی بهداشت محیط را به عینه در کوی و برزن ببینند والبته اگر به کارگاههای حرفه ای بروند با بهداشت حرفه ای اشنا میشوند و اگر در رستورانهای بین راه غذا تناول نمایند از بهداشت محیط عمومی و بهداشت غذا متاسف میشوند و با اینهمه اینها همه از جمله معلولها هستند نه عللی که باید بمرارت و ضرافت و با مطالعاتی عمیق و علمی شناسایی واصلاح شوند و صد البته نظارت عالی براصلاح همه این موارد به عهده معاونین فنی وزیراز جمله معاون سلامت است و برای وزیر به عنوان عضو سیاسی کابینه و دولت و هماهنگ کننده فرا بخشی و نماینده دولت در ارتباطات جهانی حوزه سلامت رسالت و ماموریتهای مهمتری در قانون پیش بینی شده است.
اما اگر بخواهم اینجا به علت العلل نابسامانی حوزه بهداشت و درمان و اموزش پزشکی که البته جدا از حوزه های دیگر مدیریت و خدمات عمومی نیست مبتنی بر تحقیق و پزوهشی وسیع و چهارساله که در بین سالهای 1376 تا 1380 در ایران مدیریت کرده ام و 13 جلد از مجلدات ان چاپ و منتشر شده است و چه مبتنی بر تحقیق دانشگاهی تئوریک واکسپریمنتال عمیقی که در دانشگاههای خارجی انجام داده ام به اختصار اشاره کنم ناچار باید انگشت اشاره به طرف نظام تصمیم گیری و سیاست گزاری حاکم در کشوربگیرم. در واقع همین مدل سیاستگزاری و تصمیم گیری که حاصل ان سیاست ها و تصمیماتی دفعتی-ضربتی-فردی و ناشناخته و ناپخته و البته موقتی و ناماندگار که همراه با اثراتی مخرب و ماندگار توسط مدیران ارشد با تعلقات سیاسی متفاوت اتحاذ میشود علت العلل اکثر نا بسامانی ها ی زنجیره ای در نظام ارایه خدمات عمومی است. در اینجا اجازه بدهید با در نظر داشتن دو مثال بالا از دو وزیر در دو دولت ظاهرا با مشی ها و علایق متفاوت سیاسی یعنی اصلاح طلب و اصولگرا سراغ انالیز علمی این مدل سیاستگزاری واحد برویم .
:
ادامه دارد

posted by Hamid Bohloli @ 10:32 AM